چگونه سیاست‌های سختگیرانه ایتالیا به مرگ و میر بیشتر پناهندگان منجر می‌شود

یک رسانه غربی در مطلبی به سیاست‌های سختگیرانه روزافزون ایتالیا در قبال پناهندگان پرداخت که نه تنها به کاهش هجوم آن‌ها منجر نمی‌شود، بلکه تنها شرایط پناهندگان را دشوارتر کرده و به مرگ و میر بیشتر آن‌ها می‌انجامد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه "تاگس سایتونگ" آلمان در مطلبی با عنوان خودخواهی کوته بینانه ایتالیا در قبال پناهندگان به سیاست های سختگیرانه این کشور در قبال این قشر بی پناه پرداخته و نوشت: به ندرت هیچ کشور دیگری به اندازه ایتالیا در قبال پناهندگان سختگیر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما این اقدامات سختگیرانه نه تعداد ورود پناهجویان را محدود کرده و نه مشکلات داخلی این کشور را حل کرده است.

در ادامه این مطلب آمده است: ایتالیا سال هاست که فریاد نبرد جورجیا ملونی و شریک ائتلاف او ماتئو سالوینی علیه پناهندگان را می شنود. اگر همه چیز به آنها بستگی داشت، ایتالیا کاملاً از شر به زعم آن ها بدبختانی که برای رسیدن به اروپا خطر عبور از دریای مدیترانه را به جان می خرند، محفوظ می ماند.

محاصره دریایی علیه مهاجران توسط ملونی در طول مبارزات انتخاباتی سال گذشته درخواست شده بود، و سالوینی هم با خواسته همیشگی خود یعنی تقاضا برای بستن بنادر بر روی پناهندگان در رقابت بود. اکنون هر دو در کنار هم در دولت نشسته‌اند و باید با این واقعیت تلخ روبرو شوند که پناهندگان چه از سوریه، عراق، پاکستان، تونس یا کشورهای جنوب صحرای آفریقا، همچنان به سمت اروپا در حرکتند.

برای راست‌گرایان ایتالیا، وضعیت فعلی یک فاجعه روابط عمومی است، زیرا از زمان روی کار آمدن دولت آن ها به نخست وزیری جورجیا ملونی در اکتبر گذشته، تعداد پناهندگانی که وارد این کشور شده‌اند به شدت افزایش یافته است. این واقعیت به تنهایی نفی آشکار لفاظی های جناح راست است که بر اساس آن سازمان های غیردولتی فعال در نجات مدیترانه مقصر اصلی این هجوم هستند. ایتالیا اخیرا مانع تراشی هایی را برای این سازمان ها در دستور کار قرار داده است.

اما ملونی بدون مزاحمت به کار خود ادامه می دهد. اکنون وی مستقیماً علیه خود پناهندگان وارد میدان شده است. بر اساس ارزیابی ملونی دلایل به رسمیت شناختن پناهندگان باید از بین برود و شرایط اسکان بدتر شود. می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که تعداد مهاجران در نتیجه این اقدامات هم کاهش نخواهد یافت. فقط شرایط زندگی پناهندگان به طور قابل توجهی بدتر می شود.

به رسمیت شناختن کم تر پناهندگان به معنای تعداد مهاجران کمتر در این کشور نیست، بلکه به معنای بیشتر شدن تعداد افرادی است که به طور غیرقانونی در ایتالیا زندگی می کنند، به بازار کار سیاه سوق داده می شوند یا در غیاب چشم انداز برای آینده به سمت جرم و جنایت سوق داده می شوند. به این ترتیب متعصبان راست گرای ایتالیا با سیاست های غیرانسانی خود تلاش زیادی برای کاهش امنیت شهرها انجام می دهند.

در ادامه این مطلب آمده است: اما ایتالیا در حالت تدافعی خود در قبال مهاجران به هیچ وجه در اروپا تنها نیست: تصاویر چند سال اخیر از مناطق تحت پوشش آفریقایی اسپانیا، سئوتا و ملیلا، از کاله در فرانسه، از کرواسی یا از مرز لهستان با بلاروس این رویکرد اروپا را ثابت می کند. در این میان ملونی نمی خواهد تقریباً چیزی در مورد مهاجرت بداند. اما او بر کشوری در اروپا حکومت می‌کند که به دلیل کمبود تولد، سریع‌تر پیر می‌شود و در معرض خطر کاهش جمعیت قرار دارد. ملونی هم پاسخی برای آن ندارد. ملونی فقط یک چیز می داند: او نمی خواهد مشکل جمعیتی ایتالیا را "با مهاجران" حل کند. از این گذشته، شعار اول ایتالیایی ها!" در اینجا نیز صدق می کند.

پائولو مارچسکی، سناتور حزب پسا فاشیست برادران ایتالیای ملونی گفت: مهاجرت کنترل نشده تهدیدی برای انفجار است. وی اعلام کرده که هرکس با اقدامات دولت مخالفت کند «در کنار قاچاقچیان» است.

این تدابیر دولتی از جمله اقدامات سختگیرانه علیه امدادگران دریایی است. در ماه فوریه، دولت ملونی فرمانی را تصویب کرد که از جمله، کشتی‌های نجات را مجبور می‌کند به بندر امن بعدی نرفته و تننها به سمت بندری که دولت برای آن ها تعیین می کند روانه شوند که معمولا مسافت زیادی را باید برای رسیدن به آن طی کنند. سازمان های غیردولتی نجات دریایی بر این عقیده اند که این کار برای دور نگه داشتن آنها از منطقه عملیاتی است.

یکی از سخنگویان سازمان پزشکان بدون مرز در این باره گفت: قانون جدید تلاش‌های نجات در دریا را با مشکل مواجه می‌کند و منجر به مرگ و میر بیشتر می‌شود. این کار ظرفیت امداد و نجات در دریا را کاهش می‌دهد و مدیترانه مرکزی - یکی از مرگبارترین مسیرهای مهاجرت در جهان - را حتی برای پناهندگان خطرناک‌تر می‌کند.

واسیل شاوزل از سازمان غیردولتی SOS Humanity می‌گوید که رهسپار کردن کشتی‌ها به بنادری که به طور غیرضروری دور هستند به "عملی متداول" از طرف دولت ایتالیا تبدیل شده است. وی تاکید کرد: ناوبری طولانی، ناوگان نجات را از منطقه عملیات دور نگه می دارد. علاوه بر این، کشتی های همراه با افراد نجات یافته گاهی مجبورند مسافت های بسیار طولانی را طی کنند. بسته به وضعیت سلامتی کشتی و همچنین آب و هوا، این می تواند بسیار خطرناک باشد.

از ابتدای سال تاکنون 600 نفر در دریای مدیترانه غرق شده‌اند که بالاترین رقم از سال 2017 است.

سازمان غیردولتی دیده بان دریا در بیانیه‌ای گفت: حتی ما که تقریباً هشت سال است که عملیات نجات غیرنظامی در دریای مدیترانه را انجام می دهیم، در چند هفته گذشته حیرت زده شده ایم.

علاوه بر دور نگه داشتن امدادگران خصوصی، عدم ارائه کمک فوری دولتی نیز عامل افزایش تعداد کشته شدگان است. سازمان بین‌المللی مهاجرت IOM به این موضوع اشاره می کند. طبق گزارش این نهاد سازمان ملل امسال حداقل 127 نفر در دریا غرق شده اند زیرا تلاش های امدادی تحت رهبری دولت به تأخیر افتاده است. بر این اساس عدم واکنش دولتی جان حداقل 73 مهاجر را گرفت. به گفته IOM، عملیات سازمان های غیردولتی هم به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

آنتونیو ویتورینو، مدیر کل IOM در این باره گفت: وضعیت در دریای مدیترانه غیرقابل تحمل است. او نگرن است که مرگ و میرها به امری عادی تبدیل شود.. ویتورینو گفت که نجات جان انسان‌ها در دریا یک وظیفه برای دولت ها است. به جای اقدامات بازدارندگی آنچه مورد نیاز است اقدامات جستجو و نجات «پیشگیرانه» تحت رهبری دولتی است. وی افزود: با روحیه مسئولیت مشترک و همبستگی، ما از دولت ها می خواهیم که با یکدیگر همکاری کنند.

اما این دقیقاً همان چیزی است که گم شده است: مسئولیت مشترک. به گفته حزب حاکم ایتالیا دولت ایتالیا وضعیت اضطراری اعلام کرده و منتظر است تا اتحادیه اروپا "مداخله ساختاری" انجام دهد.

در این میان منفرد وبر رئیس حزب مردم اروپا ، که اخیراً سیگنال‌های آشکاری از نزدیکی با جورجیا ملونی افراطی دست راستی می‌فرستد، در عین حال از کشورهای اتحادیه اروپا خواست همبستگی بیشتری با ایتالیا نشان دهند.

تلاش دولت یونان برای درخشش در انتخابات پیش رو با سواری بر موضوع پناهندگان

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: ایتالیا اتحادیه اروپا دریای مدیترانه سازمان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۶۹۷۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عضو روحانیت مبارز: بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است

به گزارش «تابناک» به نقل از رویداد ۲۴، سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز تاکید می‌کند نباید از دولت توقع گره گشایی داشته باشیم. او همچنین معتقد است، تک‌تک اعضای خانواده باید به فکر کسب درآمد باشند.

بخش‌های مهم گفتگوی اکرمی با رویداد ۲۴، را در زیر می‌خوانید:

*همه می‌دانیم که گرانی وجود دارد و مردم مشکلات زیادی برای تامین هزینه‌های‌شان دارند. به همین دلیل در خانه و خانواده همه افراد باید کار کنند تا همه‌شان درآمدزا باشند. یعنی یک نفر نمی‌تواند مخارج خانواده را اداره کند.

*مساله مشکل‌ساز دیگر این است که امروز بَرج‌مان از خرج‌مان بیشتر است. خرج‌مان فقط صبحانه، نهار، شام، لباس و مسکن است. اما برج‌مان زیاد است که شامل موبایل، سفر و ... می‌شود. چون معیارها و شرایط زندگی تغییر کرده است، مرد خانواده به تنهایی نمی‌تواند یک خانواده را اداره کند. اگر همه افراد خانواده به اندازه خودشان تلاش کنند، قطعاً می‌توانند خانه را اداره کنند.

*اینکه می‌گویند، کار نیست را قبول ندارم. کار را که از آسمان یا خارج نمی‌آورند و باید ایجاد کرد. هر کس که غیرت کاری دارد، امروز برای او کار هست. بیش از ۵ ملیون افغانی در این مملکت کار ساختمانی، کار سنگ‌بری، کار سرای‌داری می‌کنند؟ چطور برای افغان‌ها کار هست، برای خودمان ایرانی کار نیست؟ کار هست و ما باید دنبالش برویم.

*ما از قدیم‌الایام مربایی را که می‌خوریم، بسته‌بندی و آماده نمی‌خریدیم. خانم‌های خانه دوزندگی بلدند، خیاطی بلدند، آرایشگاهی بلدند و اوقات فراوان هم دارد. پس اگر بتواند وقتش را خوب تنظیم کند، می‌تواند در کنار بچه‌داری به کارهای دیگر هم برسد. خانم من هم ۷ بچه را بزرگ کرده است. هم درس داده و هم سخنرانی کرده و هم کار می‌کند.

*اینکه می‌گویند مستاجرین گرفتار هستند، باید همه ایران را در نظر بگیرید و فقط تهران را نبینید. همچنین سه‌چهارم مردم تهران خانه دارند و یک چهارم مستاجراند. پس برای یک چهارم قیصریه را آتش نزنید.

*درباره اینکه همه از دولت توقع دارند، می‌گویم دولت مسئول همه چیز نیست. اولا هر کسی مسئول کار خودش است و حق ندارد همه کارها را گردن دولت بیاندازد. دولت باید حمایت و نظارت کند. بنا نیست همه کارها را به دوش دولت بگذاریم و از او بخواهیم، سیر و پیاز ما را تهیه کند. ما در اقتصاد هم بخش خصوصی داریم و هم تعاونی داریم و آخرین بخش دولت است.

*اینکه می‌گویند، رفت و آمد در تهران مشکل است، دلیلی برای کار نکردن نیست. بنا نیست همه برای شاغل بودن از خانه بیرون بیایند. الان بسیاری از کارها هستند که در درون خانه می‌توان انجام داد. در واقع حمل و نقل دو ساعته و سه ساعته روزانه برای موارد خاص است.